اخبار مجموعه

اسناد مرتبط با امام پیش از این در پنج‌جلد اسناد شهربانی و ۲۲‌جلد مربوط به ساواک منتشر شده بود اما من از موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی خواستم که اصل اسناد امام در ساواک را در اختیار من قرار بدهند تا برخی اسنادی‌را که به هر دلیلی در این کتاب‌ها نیامده است در استنباط‌ها و استنتاج‌های خودم دخالت بدهم. ما اخیراً به یکی، دو نسخه خطی رسیدیم -که البته اطلاعات بسیار کمی درباره امام داشت- و از اطلاعات آن استفاده کردیم. برخی مصاحبه‌ها هم ناگفته‌هایی از زندگی امام داشت که مورد استفاده ما قرار گرفت. این کتاب را نمی‌توانیم بگوییم حاوی اسناد متعدد منتشر نشده است بلکه می‌توان گفت نگاه و نگرشی جدید هست و تحلیل‌های نسبتاً تازه‌ای نسبت به منابع پیشین انجام داده است.

یکی از مسائلی که پژوهشگران را رنج می‌ دهد بحث کمبود اسناد و مدارک است. خاصه این که کتابی هم قرار باشد درباره زندگی امام خمینی نوشته شود. بهبودی درباره این که این مسئله چگونه مدیریت کرده است گفت: اگر دو کتاب اقلیم خاطرات خانم فاطمه طباطبایی و خاطرات بانو‌قدس همسر امام منتشر نشده بود ما دستمان در مورد زندگی امام تا پیش از سال ۴۲ خالی بود. این دو منبع کمک بسیاری به ما کردند تا حرف‌های نگفته زندگی امام را بگوییم البته که هنوز حرف‌های بسیاری در مورد زندگی امام هست.

برای کسی که‌با تاریخ سروکار دارد کمبود اطلاعات یک دردسر دارد و زیادی اطلاعات هم دردسرهای خاص خودش را دارد. با وجود این چون نگاه من به زندگی امام همراه با زمانه ایشان بوده این جاهای خالی با یادآوری زمانه امام تا حدی پر شده و خواننده وقتی زندگی امام تا قبل از سال ۴۲ را می‌خواند احساس خلأ نمی‌کند و تا حد زیادی سیراب می‌شود.

چهره‌های بزرگ و بزرگوار تاریخ بر دوگونه هستند: آنان که میهمان تاریخ هستند و آنان که تاریخ را میهمان خود می‌کنند. آن که به میهمانی تاریخ آمده است، مثل همه میهمان‌ها، جایگاه «خود» را جستجو می‌کند و به نگاه و رفتار و کردار و قضاوت و توجه میزبان (در اینجا تاریخ) می‌اندیشد و مشغول است؛ و کارش در این «به خود اندیشی» و توجه به «خود»، گاه تا مرز بی اعتنایی‌های خسران‌بار به منافع و مصالح «قوم» پیش می‌رود. اما آن‌که تاریخ را میهمان خود می‌کند، به تنها چیزی که نمی‌اندیشد، «خود» و «قضاوت تاریخ» درباره خود است.

انبیا و اولیا همان بزرگانی هستند که تاریخ میهمان آنها است. آن‌ها قبل از شکستن بت‌ها و درهم شکستن قدرت طاغوت‌ها، بت «خود» را شکسته‌اند؛ و از همین رو است که به «قضاوت تاریخ» درباره خود کاری ندارند؛ رسالتی بر دوش خویش احساس می‌کنند و به انجام رساندن آن را وظیفه و «تکلیف» خویش می‌دانند. خمینی از این قبیله بود.